Hm, widzę ze jesteś w gimnazjum (ja takze)... Ogólne informacje o stylach w budowie, powinno wystarczyć, w formie tabelki, to, co pamiętam:
Styl: Romański
Czas: od XI w.
Budulec: kamień
Sylwetka: przysadzista
Sklepienia: kolebkowe
Okna: małe, zakończone łagodnym łukiem
Styl: Gotycki
Czas: od XII w.
Budulec: cegła
Sylwetka: strzelista, smukła
Sklepienia: krzyżowo - żebrowe
Okna: wysokie okna zakończone ostrym łukiem (dodatkowo rozety itp.)
W stylu Romańskim stawiano na obronę, dlatego budowle były bardzo duże, przysadziste, miały grube mury, małe okna, które przepuszczały mało światła, dlatego w środku panował mrok. Dodatkowo drzwi do budowli były umieszczane wysoko, do wejścia potrzebna była drabina, która w razie natarcia zastawała rozwalana/odrzucana.
Styl Gotycki to już duże strzeliste, smukłe budowle, okna stanowczo większe, były, takze rozety (okrągłe witraże). Sklepienie w budowlach gotyckich nazywa się sklepieniem krzyżowo - żebrowym - wspiera się na zebrach, a potem jego ciężar przenoszony jest za pomocą łuków przyporowych na przypory. Głównymi budowlami gotyckimi były katedry ("krucjata katedr") przykład - katedra Notre Dame w Paryżu.
Jeśli będziesz musiał rozróżnić budowle stylu Romańskiego i Gotyckiego na zdjęciach, zawsze zwróć uwagę na okna i ich zakończenia, ponieważ inne elementy mogą skutecznie mylić. Dla stylu romańskiego charakterystyczny jest luk półpełny, a dla gotyku luk ostry, styl ten nazywa się także ostrołukowym.
Iii... Ew... wiek XII był jakby sprzyjający do 'ożywienia intelektualnego' w europie, wiec przydałoby się wspomnieć o uniwersytetach (przy tym wyjaśnienie słowa uniwersytet), tak czy owak wiekiem uniwersytetów nazywa się wiek XIII... (Przykłady paru uniwersytetów, w jakim wieku powstały itp. - Bolonia, Paryż, Oxford, Cambridge itp.)... przy tym wspomnieć o typach... Paryski (studia teologiczne) i Boloński (studia prawnicze)....
#pisze wszystko z pamięci wiec nie miej pretensji o ewentualne małe błędy.
Aha, co do... Rzemieślnicy danej profesji zrzeszali się w cechach, pomagali sobie nawzajem, z dostawami towarów, uzgadnianie stawek itp. każdy cech miał swój herb, który najczęściej przedstawiał narzędzia pracy, jakimi się posługiwali (o ile pamiętam). W cechach panowała hierarchia uczeń (uczył się zawodu), czeladnik (już normalnie pełniący swoje funkcje) i mistrz (nauczał nowych). Hm... Kiedy np. umarł jeden z zrzeszonych a jego rodzina nie miała pieniędzy na jego pogrzeb, wtedy wyprawiał go właśnie cech (lub dawał na niego pieniądze, mógł także nie robić nic) ... Zresztą to jest temat szerszy dot. gospodarki polski dzielnicowej (kolonizacja niemiecka, lokacja, miasto, wieś itp.)
Jak już pisze to napisze cos jeszcze.. Ew grupy społeczeństwa w Polsce pierwszych Piastów to:
Mążni - grupa rodów, tworzyła bezpośrednie otoczenie księcia i miała wpływ na jego politykę
Duchowieństwo - pojawiło się wraz z chrystianizacja kraju
Rycerstwo - wyodrębniło się z drużyny księcia, po tym jak otrzymali ziemie w zamian za służbę wojskowa
Wolni chłopi - kmiecie
Niewolni – niewolnicy, schwytani na wojnie...
(można tu napisać cos jeszcze o grodach, pojęcia typu państwo patrymonialne itp.)...
programiak ... To historia, tu potrzebne konkrety, jeśli chodzi o gospodarkę polski dzielnicowej, to możemy sobie rozróżnić: wieś i miasto, na to składa się nieco informacji, ale co do stanów (miasto) to było tak, w porządku od najbogatszych do najbiedniejszych:
Patrycjat (najbogatsi, u nas elita, wiadomo)
Pospólstwo (ludzie o przeciętnym stanie majątkowym, pospolici, wiadomo)
Plebs (ci najbiedniejsi, można przyrównać - slumsy)
Co do przywilejów: miasto miało pewien układ przestrzenny
Kwadratowy lub prostokątny rynek (z waga miejska, pręgierzem, ratuszem na środku), prostopadle ulice i - właśnie - kamienice najbogatszych mieszczan mieściły się wokół rynku, a im dalej tym mniej bogaci. W mieście szczególną pozycje miał - wójt (jeszcze dochodziła ew. umowa lokacyjna z Zasadźcą itp. wsi już nie będę opisywał)
(tekst poprawiłem, w miare wolny od błędów ortograficznych, w całości napisany przeze mnie.)Autor postu otrzymał pochwałę